มาเรียนรู้อักษรญี่ปุ่นกันเถอะ [Basic Japanese]

ดิฉันจะสรุปที่ได้ไปเรียนมานะค่ะถ้าผิดพลาดประการใดช่วยชี้แนะด้วย ขอบคุณค่ะ
เริ่มด้วยอักษรญี่ปุ่น มีทั้งหมด 4 ประเภท

1. อักษรฮิระงะนะ  ใช้เขียนคำญี่ปุ่นแท้
2. อักษรคะตะคะนะ ใช้เขียนคำทับศัพท์ต่างประเทศ
3. อักษรคันจิ เป็นอักษรดั้งเดิมที่พัฒนามาจากจีน
4. อักษรโรมัน (Romanji) อักษรจากยุโรป

การเขียนอักษรญี่ปุ่นนั้นจะเริ่มจาก....

• ซ้ายไปขวา
• บนลงล่าง

ปกติใช้พู่กันเขียน  ส่วนประกอบของอักษรญี่ปุ่นมีเส้น...

• เส้นหยุด จะเขียนหนักๆไม่แหลม
• เส้นตวัด (ตวัดขึ้น)จะลักษณะแหลมๆ
• เส้นปล่อย (ปล่อยลงมา)จะแหลมๆ

ปัจจุบันอักษรฮิระงะนะ มีทั้งหมด 46 ตัว

ตารางตัวอักษรฮิระงะนะ ขอบคุณตารางจากวิกิพีเดีย

สระ และ พยัญชนะ 1.เสียงใส					yōon 3.เสียงผสม
a あ อะ	i い อิ	u う อุ	e え เอะ	o お โอะ	ya (ยะ)	yu (ยุ)	yo (โยะ)
ka か คะ	ki き คิ	ku く คุ	ke け เคะ	ko こ โคะ	[kya] きゃ เคียะ	[kyu] きゅ คิว	[kyo] きょ เคียว
sa さ สะ	shi し ชิ	su す สุ	se せ เสะ	so そ โสะ	[sha] しゃ ชะ	[shu] しゅ ชึ,ชุ	[sho] しょ โชะ
ta た ทะ, ตะ	chi ち ฉิ	tsu つ ทสึ	te て เทะ, เตะ	to と โทะ, โตะ	[cha] ちゃ ฉะ	[chu] ちゅ ฉึ,ฉุ	[cho] ちょ โฉะ
na な นะ	ni に นิ	nu ぬ นุ	ne ね เนะ	no の โนะ	[nya] にゃ เนียะ	[nyu] にゅ นิว	[nyo] にょ เนียว
ha は ฮะ	hi ひ ฮิ	fu ふ ฟุ	he へ เฮะ	ho ほ โฮะ	[hya] ひゃ เฮียะ	[hyu] ひゅ ฮิว	[hyo] ひょ เฮียว
ma ま มะ	mi み มิ	mu む มุ	me め เมะ	mo も โมะ	[mya] みゃ เมียะ	[myu] みゅ มิว	[myo] みょ เมียว
ya や ยะ		yu ゆ ยุ		yo よ โยะ
ra ら ระ	ri り ริ	ru る รุ	re れ เระ	ro ろ โระ	[rya] りゃ เรียะ	[ryu] りゅ ริว	[ryo] りょ เรียว
wa わ วะ	ゐ*** วิ		ゑ*** เวะ	wo を**** โอะ	ใช้ตัว や　ゆ　よ　เล็กกว่าปกติครึ่งหนึ่งมาเป็นเสียงผสม
2.เสียงขุ่น				n ん -น
ga が งะ, กะ	gi ぎ งิ, กิ	gu ぐ งุ, กุ	ge げ เงะ, เกะ	go ご โงะ, โกะ	[gya] ぎゃ กงิ ยะ	[gyu] ぎゅ กงิ ยึ	[gyo] ぎょ กงิ โยะ
za ざ ซะ	ji じ จิ*	zu ず ซึ**	ze ぜ เซะ	zo ぞ โซะ	[ja] じゃ จะ	[ju] じゅ จึ,จุ	[jo] じょ โจะ
da だ ดะ	ji ぢ จิ*	zu づ ทซึ**	de で เดะ	do ど โดะ	[ja] ぢゃ (จะ)	[ju] ぢゅ (จึ,จุ)	[jo] ぢょ (โจะ)
ba ば บะ	bi び บิ	bu ぶ บึ	be べ เบะ	bo ぼ โบะ	[bya] びゃ บิ ยะ	[byu] びゅ บิ ยึ	[byo] びょ บิ โยะ
pa ぱ ปะ	pi ぴ ปิ	pu ぷ ปุ	pe ぺ เปะ	po ぽ โปะ	[pya] ぴゃ เปียะ	[pyu] ぴゅ ปิ ยึ	[pyo] ぴょ ปิ โยะ

* じ กับ ぢ ออกเสียงคล้ายกัน ** ず กับ づ ออกเสียงเหมือนกัน *** ゐ และ ゑ ปัจจุบันเลิกใช้แล้ว **** を จะออกเสียงเหมือนกับ お แต่ を จะใช้กับคำช่วย を เท่านั้น ในบทเพลงบ่อยครั้งมักได้ยิน を เป็นเสียง wo [โวะ] แทน

4.เสียง n ん -น  เป็นตัวสะกดได้ 3 อย่าง คือ

1. เสียงแม่กม เมื่อมีเสียง b (ば) / m (ま) / p (ぴ ) ตามหลังมา เช่น しんぶん shi-n-bu-n ชิมบุง แปลว่า หนังสือพิมพ์
2. เสียงแม่กน เมื่อมีเสียง d (だ) / j (じ) / n (の) / s (さ) / t (て) ตามหลังมา เช่น　かんじ　ka-n-ji แปลว่า อักษรคันจิ
3. เสียงแม่กง เมื่อมีเสียง  g (が) / h (ひ) / k (く) / y (よ) / w (わ) ตามหลังมา เช่น　ぶんがく　bu-n-ga-ku บุงกะคุ แปลว่า วรรณคดี

5.เสียงยาว

1. วรรค [a] あ ใช้ [a] あ เป็นเสียงยาว เช่น ああ = อา　かあ = คา　さあ = ซา　たあ = ทา,ตา
2. วรรค [i] い ใช้ [i] い เป็นเสียงยาว เช่น いい = อี　きい = คี　しい = ชี　ちい = จี
3. วรรค [u] う ใช้ [u] う เป็นเสียงยาว เช่น うう = อู　くう = คู　すう = ซู　つう = ทซู
4. วรรค [e] え ใช้ [i] い เป็นเสียงยาว เช่น えい = เอ　けい = เค　せい = เซ　てい = เท
5. วรรค [o] お ใช้ [u] う เป็นเสียงยาว เช่น おう = โอ　こう = โค　そう = โซ　とう = โท

และมีคำยกเว้นหลายคำไม่สามารเป็นเสียงยาวได้ เช่น こおり　ko-o-ri = น้ำแข็ง ひこうき　=  เครื่องบิน

6.พยัญชนะซ้อน ใช้ つ ตัวtsuที่เล็กกว่าปกติครึ่งหนึ่ง
เขียนไว้หน้าพยัญชนะตัวใดก็จะทำให้พยัญชนะตัวนั้นเป็นพยัญชนะซ้อนมีอยู่ด้วยกัน 4 วรรค คือ วรรค [ka]か/[sa]さ/[ta]た/[pa]ぱ เช่น
がっき [gak-ki กักคิ] = เครื่องดนตรี
がっこう [gak-kou กักโค] = โรงเรียน
けっこん [kek-kon เคกคง] = การแต่งงาน
せっけん [sek-ken เซคเคง] = สบู่
てっきょう [tek-kyou เทกโคว] = สะพานเหล็ก
みっか [mik-ka มิคคะ] = วันที่３
きっさてん [kis-sa-ten คิสสะเตง] = คอฟฟี่ชอป
らっぱ [rap-pa รัปปะ] = แตร


7.การใช้ じ、ぢ / ず、づ 
じ、ぢ　＞＞　ji     /    ず、づ   ＞＞   zu       ใช้ じ、ず มากกว่า ぢ、づ 
ใช้ ぢ、づ ในกรณี

1. เมื่อเสียงใสโดดสองคำเข้าสมาส(รวม)กัน เสียงแรกของคำโดดตัวหลังจะกลายเป็นเสียงขุ่น และถ้าเป็นคำที่ขึ้นต้นด้วย ち、つ　＞＞　ぢ、づ 　เช่น はな [จมูก]　＋　ち [เลือด]                   ＞＞　はなぢ [เลือดกำเดา]
2. กรณีเป็นพยัญชนะวรรคเดียวกันมีพยัญชนะซ้ำกัน 2 ตัว ตัวหลังจะกลายเป็นเสียงขุ่น เช่น ちち、つつ　＞＞　ちぢ、つづ　เช่น  つづく  =  ยังมีต่อ,ติดตามกันต่อไป

ปัจจุบันอักษรคะตะคะนะ มีทั้งหมด 46 ตัว

ตาราตัวอักษรคะตะกะนะ ขอบคุณวิกิพีเดีย

สระ และ พยัญชนะ 1.เสียงใส					yōon　3.เสียงผสม
[a] ア อะ	[i] イ อิ	[u] ウ อุ	[e] エ เอะ	[o] オ โอะ	[ya] ャ ยะ	[yu] ュ ยุ	[yo] ョ โยะ
[ka] カ คะ	[ki] キ คิ	[ku] ク คุ	[ke] ケ เคะ	[ko] コ โคะ	[kya] キャเคียะ	[kyu] キュ คิว	[kyo] キョ เคียว
[sa] サ ซะ	[shi] シ ชิ	[su] ス ซุ	[se] セ เซะ	[so] ソ โซะ	[sha] シャ ชะ	[shu] シュ ชุ	[sho] ショ โชะ
[ta] タ ทะ	[chi] チ ชิ	[tsu] ツ สึ	[te] テ เทะ	[to] ト โทะ	[cha] チャ ชะ	[chu] チュ ชุ	[cho] チョ โชะ
[na] ナ นะ	[ni] ニ นิ	[nu] ヌ นุ	[ne] ネ เนะ	[no] ノ โนะ	[nya] ニャ เนียะ	[nyu] ニュ นิว	[nyo] ニョ เนียว
[ha] ハ ฮะ	[hi] ヒ ฮิ	[fu] フ ฟุ, ฮุ	[he] ヘ เฮะ	[ho] ホ โฮะ	[hya] ヒャ เฮียะ	[hyu] ヒュ ฮิว	[hyo] ヒョ เฮียว
[ma] マ มะ	[mi] ミ มิ	[mu] ム มุ	[me] メ เมะ	[mo] モ โมะ	[mya] ミャ เมียะ	[myu] ミュ มิว	[myo] ミョ เมียว
[ya] ヤ ยะ	ยิ1	[yu] ユ ยุ	เยะ1	[yo] ヨ โยะ	[tsa] ツァ	[tse] ツェ	[tso] ツォ
[ra] ラ ระ	[ri] リ ริ	[ru] ル รุ	[re] レ เระ	[ro] ロ โระ	[rya] リャ เรียะ	[ryu] リュ ริว	[ryo] リョ เรียว
[wa] ワ วะ		วุ1		[wo] (ヲ) ウォ โวะ	[wi] ウィ	[we] ウェ	[wo] ウオ
2.เสียง	ขุ่น			[n] ン อึง	[ti] ティ ทิ	[kwa] クァ
[ga] ガ กฺงะ	[gi ギ กฺงิ	[gu] グ กฺงุ	[ge] ゲ เกฺงะ	[go] ゴ โกฺงะ	[gya] ギャ เกฺงียะ	[gyu] ギュ กฺงิว	[gyo] ギョ เกฺงียว
[za] ザ ซะ	[ji] ジ จิ	[zu] ズ ซุ	[ze] ゼ เซะ	[zo] ゾ โซะ	[ja] ジャ จะ	[ju] ジュ จุ	[jo] ジョ โจะ
[da] ダ ดะ	[ji] ヂ จิ	[dsu] ヅ ดสึ	[de] デ เดะ	[do] ド โดะ	[ja] ヂャ จะ	[ju] ヂュ จุ	[jo] ヂョ โจะ
[ba] バ บะ	[bi] ビ บิ	[bu] ブ บุ	[be] ベ เบะ	[bo] ボ โบะ	[bya] ビャ เบียะ	[byu] ビュ บิว	[byo] ビョ เบียว
[pa] パ ปะ	[pi] ピ ปิ	[pu] プ ปุ	[pe] ペ เปะ	[po] ポ โปะ	[pya] ピャ เปียะ	[pyu] ピュ ปิว	[pyo] ピョ เปียว
					[fa] ファ	[fi] フィ ฟิ	[fe] フェ
					[fo] フォ	[di] ディ ดิ	[du] デュ
เสียง	ผสม	เพิ่มเติม	->[va] ヴァ	[vi] ヴィ	[vu] ヴウ	[ve] ヴェ	[vo] ヴォ

¹ ยุคเมจิตอนต้นมีการเสนอให้ใช้คะตะกะนะ    แต่การเสนอก็ตกไป

ใช้ตัว ﾔ ﾕ ﾖ　เล็กกว่าปกติครึ่งหนึ่งมาเป็นเสียงผสม ข้อควรระวังอักษรคะตะคะนะเขียนคล้ายกันมากต้องระวังเรื่องนี้ด้วย

4.เสียงยาว
อักษรคะตะคะนะจะใช้เครื่องหมายยติภังค์ ーแทนเสียงยาว เช่น ノート [no-to] = สมุด, コーヒー [ko-he] = กาแฟ, 

マレーシア [ma-re-shi-a] = มาเลเซีย, スカート [su-ka-to] = กระโปรง

5.พยัญชนะซ้อน
เขียนด้วย ﾂ[tsu] ตัวเล็กกว่าปกติครึ่งหนึ่ง เช่น アッチ [ac-chi] = ไม้ขีดไฟ, コッフ [kof-fu] = ถ้วย,แก้ว

6.วิธีเขียนทับศัพท์

1. คำที่มีพยัญชนะและสระพยางค์เดียว เช่น ア/ メ/ リ/ カ [A-me-ri-ka] = อเมริกา, カメラ [ca-me-ra], ピアノ[pi-a-no]
2. คำที่มีพยัญชนะสองตัวขึ้นไป การออกเสียง และเขียนต้องเพิ่มสระที่เหมาะสมไว้ที่พยัญชนะตัวหลัง เช่น 

• ถ้าเป็นเสียง [t,d] ซึ่งจะมีeอยู่ด้วยแต่ไม่ออกเสียงให้เพิ่มสระ o เข้าไป เช่น コート [coat] = เสื้อโค๊ต ノート [note] = สมุดบันทึก ยกเว้น [salad] サァダ= สลัด
• ถ้าเป็นเสียง [(b,c ที่ออกเสียงเป็น k),f,g,k,l,m,p,s,ts,r,v,z] ซึ่งอาจจะมี e อยู่ด้วยแต่ไม่ออกเสียงให้เพิ่มสระ u เข้าไป เช่น [nightclub] ナイトクラブ = ไนท์คลับ ยกเว้น [brake] ブレーキ = [รถ]เบรก
• ถ้าเป็นเสียง [(~ceที่ออกเสียงs),~th]ใช้อักษรตัวนี้ ス แทน [Alice] ｱﾘｽ = อลิซ, [Smith] ｽﾐｽ = สมิธ
• ถ้าเป็นเสียง [~ge,~ch] เพิ่ม i (chi) เข้าไปด้วย เช่น match = ﾏｼﾁไม้ขีด
• ถ้าเป็นเสียง ~n ใช้ ン เช่น London = ﾛ ン ド ン = ลอนดอน